Kiezen voor Kaizen

Verandering teweegbrengen door kleine stapjes te zetten: het klinkt eenvoudig. Deze methode wordt ook wel Kaizen genoemd, Japans voor ‘veranderen naar verbetering’. Kaizen werd geïntroduceerd door de Amerikanen en verfijnd door de Japanners. Het Kaizen-principe kun je toepassen in iedere organisatie en iedereen kan er aan deelnemen. De kunst is om niet teveel tegelijkertijd te willen veranderen.

Onlangs werd de Dag van de Mobiliteit georganiseerd in Gelderland. Tijdens deze dag wisselen honderden medewerkers voor een dag van baan door bij een ander deelnemend bedrijf een mini-stage te lopen. In mijn kleine bedrijfje, mocht ik acht mensen ontvangen die een kijkje in mijn keuken kwamen nemen. Wat opviel was dat er nogal wat mensen waren met langdurige tot zeer langdurige dienstverbanden. Door reorganisatie of anderszins stimulatie vanuit de werkgever, werden deze mensen boventallig verklaard of op zijn minst uitgedaagd om uit te zien naar ander werk.

De rode draad in hun aanpak was ‘grote stappen snel thuis’. Op zich begrijpelijk omdat de situatie waarin ze verkeren ongemakkelijk en oncomfortabel voelt. En toch werkt deze ‘zeven mijls laarzen’ aanpak niet. Bij ontslag of dreiging daarvan wordt angst geactiveerd. Verandering kan ervoor zorgen dat we terechtkomen in een patroon om de angst hiervoor te beteugelen. Sommigen gaan dan hard knokken, anderen duiken weg en een aantal bevriest ter plekke.

In plaats van grote stappen te zetten, is het veel beter om het Kaizen-principe toe te passen. Kleine stapjes die zo klein zijn dat ze niet aanvoelen als moeilijk. Hierdoor wordt de amygdala, ons angst-activeer-centrum, omzeild. Een stap die niet aanvoelt als een stap, maar toch het gewenste effect sorteert, is te verkiezen boven voornemens die weliswaar groot en groots zijn, maar daarmee meteen onuitvoerbaar.

Mobiliteit gaat om beweging. Nou is het zo, dat we niet níet kunnen bewegen. Ofwel: we bewegen altijd. Punt is echter dat we dit niet altijd waarnemen. De beweging zit namelijk vooral in ons hoofd. Ons brein is continu in beweging. Het wordt constant getriggerd door externe prikkels en interne impulsen. Omdat wij mensen slecht waarnemen wat er in ons hoofd en lichaam gebeurt, voelt dit al gauw als stilstand.

Als we leren dat het gevoel van stilstand louter iets zegt over ons haperend waarnemingsvermogen en ons vernietigend zelfoordeel, dan is dat al een gigantische stap in de goede richting. Zet daarnaast daadwerkelijk fysiek een aantal minuscule stapjes en de wereld ziet er over een half jaar compleet anders uit.

Reacties

Plaats een reactie