Millennials: kun je met ze samenwerken?

Is het überhaupt mogelijk om met millennials samen te werken? Millennials zijn mensen die geboren zijn tussen ruwweg 1980 en 2000. Ze worden tenslotte weggezet als egoïstisch, bijna narcistisch. Ze denken dat ze speciaal zijn, dat ze een bijdrage moeten leveren aan een betere wereld, ook al zijn ze pas 28. Niet gewend om ongelijk te krijgen of te wachten. Ongeduldig want internet is hun natuurlijke habitat en dat wat ze bestellen krijgen ze meteen of in ieder geval binnen 24 uur geleverd. Een generatie die is opgegroeid met een wereldbeeld van de volledige individuele maakbaarheid. Waarin zij speciaal zijn en de hoofdrol spelen. Hoe kan zo iemand ook maar enigszins samenwerken met oudere generaties die met een ander wereldbeeld zijn grootgebracht?

Allereerst door te beseffen dat bovenstaande beschrijving zeer generaliserend is. Het is wellicht makkelijk om zo over mensen te spreken, maar daarmee doe je niets anders dan verschijnselen uit een bepaald tijdsgewricht plakken op ieder die daarin geboren is.

Klopt de beschrijving dan helemaal niet? Jazeker klopt die, maar onderken de generalisatie en bekijk ook de andere kant. Stel dat bovenstaande eigenschappen van millennials kloppen. Dan moet het toch een ‘cold shower’ zijn als je in de ‘echte’ wereld terechtkomt? Een wereld waarin je moet werken voor wat je wilt hebben of zijn. Waarin je geen enkele bevoorrechte positie hebt. Waar je eerst beoordeeld wordt op je prestatie en niet meteen allerlei complimenten krijgt. Als je die al krijgt. Een wereld waarin je kritiek krijgt. Waar met alle goede bedoelingen ook achterdocht en achterklap heerst. Waar managers zich niet altijd leiders tonen.

Met enig begrip van hoe millennials zijn opgegroeid, komen we in samenwerking veel verder. Dat is toch ook waar samenwerking tenslotte om draait. Generatiekloven zijn van alle tijden. Nou kunnen we natuurlijk aan onze kant van de kloof blijven staan en wijzen naar de anderen. We zouden met net zoveel recht kunnen stellen dat de ‘oudere’ generatie enige wijsheid van het leven toegedicht mag worden. Betekent dat de millennials wederom hun zin in alles krijgen en dat we maar hun kant op moeten bewegen? Absoluut niet. Ik stel alleen maar dat het de oudere generatie is die de jongere generatie geholpen heeft zich te vormen. Dat is geen schuldkwestie, maar wel een zaak van de verantwoordelijkheid pakken. Grenzen stellen en voordoen hoe het anders kan.

Iemand die niet of nauwelijks geleerd heeft om te gaan met tegenslag, moet door de oudere generatie voorgeleefd krijgen hoe dat te doen. Maar als we zelf de kenmerken zijn gaan vertonen waarvan we millenials betichten, hoe kunnen we dan ooit een voorbeeld zijn?

Reacties

Plaats een reactie