Aan de slag met epilepsie

Tijdens de middelbare school en studieperiode bouwt iedereen – op basis van wat hij doet, ziet of meemaakt en wat hij heeft bereikt – een bepaald beeld van de toekomst op. Zo krijg je ambities. Natuurlijk wil je deze graag waarmaken, maar in hoeverre zijn deze ambities eigenlijk realistisch? Een vraag die velen binnen onze samenleving nog regelmatig bezighoudt. Zo ook Marc.

Vragen en onduidelijkheid

Marc heeft enkele jaren gedacht dat hij de hele wereld aan zou kunnen. Echter, na pakweg 11 jaar compleet aanvalsvrij te zijn geweest, is de epilepsie op zijn 25^e levensjaar weer teruggekomen, zelfs in zwaardere vorm met nog meer onduidelijkheid. Dit bracht vragen met zich mee die hem lange tijd hebben beziggehouden. Vragen zoals: ‘hoe eerlijk ben ik tijdens sollicitatiegesprekken?’

Reden voor afwijzing

Marc was eerst geheel open over zijn epilepsie, ook tijdens sollicitatiegesprekken. Echter, op een gegeven moment merkte hij dat deze openheid ook in zijn nadeel kan werken. Dat veranderde de zaak en hij hield om die reden alles voor zich, want hij wilde uiteraard zijn ambities waarmaken.

Gebrek aan kennis

Zijn geslotenheid over zijn arbeidsbeperking heeft gedurende sollicitatiegesprekken tot veel wantrouwen en argwaan geleid. Om deze reden besloot hij om toch weer eerlijk te zijn over zijn beperking. Dit is in de praktijk niet makkelijk en dat komt vooral door het feit dat men vrijwel niets van epilepsie weet en daardoor een generalistisch beeld van epilepsie heeft.

Doelgroepregister

Gedurende mei 2016 is Marc in aanraking gekomen met een vacature, maar een voorwaarde was dat de sollicitant in het doelgroepregister zou zijn opgenomen. Marc was op dat moment niet in het bezit van een indicatie banenafspraak. Marc besloot contact te zoeken met onze stichting. In het eerste telefonisch contact heeft Marc kort zijn verhaal gedaan en zo is het balletje gaan rollen.

Indicatie en intake

In september 2016 heeft Marc de indicatie banenafspraak toegekend gekregen. Hierna volgde een een intakegesprek bij SWOM, waarin naast studie en werkervaring ook werd besproken wat hij wil en kan. De focus van de begeleiding vanuit Stichting SWOM ligt niet zozeer op de beperking zelf maar juist op de faciliteringsbehoefte en dus de randvoorwaarden die nodig zijn om succesvol te kunnen functioneren.

Persoonsprofiel

Naar aanleiding van het intakegesprek heeft de adviseur vanuit SWOM een persoonsprofiel opgesteld. Dat bestaat uit de opleidingservaring, werkervaring, gewenste toekomstige baan, een persoonsomschrijving, de competenties, de arbeidsbeperking en de faciliteringsbehoefte. Het persoonsprofiel, waarin zijn krachten benadrukt worden, hebben we vervolgens gebruikt om Marc op anonieme wijze te introduceren bij toonaangevende en kennisintensieve werkgevers. Deze werkgevers zijn partners van onze stichting.

Introductie persoonsprofiel

Met als doel om duurzame banen te creëren voor onze Young Professionals worden zij gematcht op reguliere vacatures die SWOM krijgt aangeboden van partnerorganisaties. In overleg wordt er hier en daar nog wat geschaafd aan de functie om het werkbaar te maken voor de Young Professionals: denk aan een urenschaving of een aangepaste werkplek. Daarnaast analyseert SWOM het type medewerkers, basiscompetenties en culturen van partnerorganisaties om op basis daarvan Young Professionals open te introduceren.

Sollicitatietraining

De introductie van Marc zijn persoonsprofiel heeft geleid tot een sollicitatiegesprek voor een administratieve functie bij het Ministerie van Economische Zaken. Voorafgaand aan het gesprek heeft Marc een sollicitatietraining gekregen en vervolgens is de adviseur vanuit SWOM samen met Marc op sollicitatiegesprek geweest. Tot ieders groot genoegen heeft het gesprek geleid tot een arbeidsvoorwaarden gesprek en is Marc gestart binnen het Ministerie van Economische Zaken.

Faciliteringsbehoefte

De stap die hierop volgde was het voorzien in zijn faciliteringsbehoefte. In overleg met SWOM en met de werkgever zijn er stappen ondernomen op Marc zijn werkplek. Er is een protocol opgesteld in samenwerking met bedrijfshulpverlening waarin staat vermeld wat er moet gebeuren op het moment dat Marc een epileptische aanval krijgt. Daarnaast zijn er kussens aangeschaft die noodzakelijk zijn voor op het moment dat hij een aanval krijgt. Dit alles biedt Marc en zijn collega’s meer veiligheid en vertrouwen.

Nazorg

Nazorg is ook een onderdeel van de begeleiding voor zowel de jonge professional als voor de werkgever. Voorop staat dat beide partijen coaching krijgen op alle vraagstukken die kunnen voorkomen en daarnaast ontzorgd worden bij het doorlopen van aanvragen bij de juiste instanties. Zo kreeg de werkgever van Marc begeleiding bij het activeren van de no-riskpolis.

Uit Marc’s traject is een win-win situatie ontstaan waar alle betrokken partijen baat bij hebben. En wie kan hier nu beter een uitspraak over doen dan Marc zelf:

‘Ik ben erg blij dat dit mij is overkomen, dat ik hierdoor weer aan de slag kon gaan en op die manier mijn waarde aan de maatschappij kan toevoegen!’

NB: i.v.m de privacy is de naam Marc gefingeerd.